فرش گبه

گبه (در ترجمه فارسی به فارسی آن را خام، طبیعی و بریده نشده گویند.) نمایانگر یک فرش خشن و بدوی است با الگوهایی که غالبا توسط عشایر قشقایی استان فارس در جنوب غربی ایران طراحی شده است. این فرش ها احتمالا شناخته شده ترین فرش دستباف ایران هستند. تار و پود این فرش ها از پشم تهیه می شود  و برای رنگ کردن الیاف آنها از رنگهای گیاهی استفاده می شود. این فرش ها دارای ضخامت بیشتری نسبت به سایر فرش های ایرانی می باشند. به طوریکه گاهی ضخامت آنها به ۲.۵ سانتیمتر می رسد. الگو های این فرش از یک نوع ساده  است که تنها دارای تعداد کمی عناصر تزئینی می باشند و غالبا از مستطیل هایی که درون آن حیواناتی قرار دارند، تشکیل شده است. در طول دهه های اخیر، بافندگان مجبور شده اند که خواسته های غرب را برآورده کنند و بنابراین در طرح این فرش های گبه، از زمین های روشن بزرگ، با اشکالی دقیقتر استفاده کرده اند. بافندگان هندی به سرعت این طرح ها را کپی کردند، اما باید به فرق عمده ای که بین گبه ایرانی و گبه هندو وجود دارد توجه شود. که اغلب این تفاوت از کیفیت پشمی که در آن به کار برده می شود قابل تشخیص است، گبه ایرانی نرمتر است و همچنین با دوامتر، و کیفیت آن نسبت به نوع دیگر، قطعا بهتر است. در حال حاضر نام های مختلفی برای فرش های گبه وجود دارد که از جمله آن می توان به نوع اصلی ، کشکولی، لری بافت و سوماک و گبه بلوچ اشاره کرد. گبه کشکولی یه گبه با تراکم گره ی بالا می باشد و دارای ضخامت کمتری نسبت به دیگر انواع معمول گبه می باشد

فیلترها
  • قیمت
  • منطقه بافت
  • سبک فرش
  • نقشه فرش
  • سایز
  • رنگ
  • سن فرش
  • شکل
  • 9‎میلیون
  • 9‎میلیون

میلیون  –  میلیون